Vişne Yetiştiriciliği Nasıl Yapılır?

Ülkemizin hemen her bölgesinde vişne yetiştiriciliği yapılabiliyor. Hem üretim hem de pazarlama açısından kolaylık vadeden vişne meyvesi, 4-5 yaşında verime başlıyor. Ekonomik verim ortalama 8-10 yılı buluyor. Ağaçların ekonomik ömrü ise 20-25 yıl ile ölçülüyor. Ilıman iklim meyvesi olarak bilinse de sıcak ve soğuk diğer iklimlere de uyum gösteren vişneler, farklı bölgelerimizdeki çiftçilerimizin yetiştiricilik için tercihi oluyor. Siz de vişne yetiştiriciliği hakkında detaylı bilgiye Tarfin Blog aracılığıyla ulaşabilirsiniz. Çiftçilerimizin tarımsal alışverişlerde yardımcısı olan Tarfin, doğru bilgi kaynağı oluşturarak desteğini sürdürüyor. Ayrıca, Tarfin Mobil uygulaması üzerinden girdi fiyatlarını hemen karşılaştırabilir, Tarfin sayesinde alışverişlerinizi peşin veya hasat vadeli ödeme seçenekleriyle tamamlayabilirsiniz. Siz de Tarfin ile tarımsal girdi alışverişlerinizi avantajlı kılmak için size en yakın Tarfin yetkili satış noktasına ulaşabilirsiniz. Türkiye’nin dört bir yanındaki 1000’i aşkın yetkili satış noktası ile hemen sipariş oluşturarak siz de toprağınızı bereketlendirebilirsiniz. 

Vişne heterozigot olduğundan tohumla çoğaltıldığında üstün özellikler bir sonraki nesle aktarılamıyor. Ayrıca virüs hastalıkları tohumla yayılabiliyor. Bu nedenle vişne yetiştiriciliğinde tohum kullanılmıyor. En yaygın üretim şeklinin aşı ile çoğaltma olduğunu aklınızda tutabilirsiniz. 

Vişne Yetiştiriciliği için Aşılama Nasıl Yapılır? 

Vişne fidanı yetiştirmek için durgun T göz aşısı kullanabilirsiniz. İlk önce yabani çöğürlerden başlamalısınız. İdris çeşidinde gelişme daha uzun sürdüğü için aşıya geç başlamak ve sonbahar başına dek aşılamayı sürdürmek mümkündür. Durgun göz aşısına başlamak için en uygun zamanın, aşı gözlerinin olgunlaştığı dönem olduğunu bilmelisiniz. Bitirme zamanı ise anacın kabuk verme durumuna göre belirleniyor. 

Ayrıca, çok fazla tercih edilmese de, genç anaçların aşılanmasında kakma, dilcikli ve dilciksiz İngiliz, boru aşı çeşitlerini de kullanabilirsiniz. Eper kalın gövde ve ana dallarda çeşit değiştirme aşısı yapacaksanız kakma aşıyı tercih etmelisiniz. Diğer yandan, iki meyve türünü aşıyla çoğaltırken, toprak tipine göre değişik anaç kullanmalısınız. 

Vişnelerde anaç olarak kuş kirazı, idris ve vişne anaçlarını kullanabilirsiniz. 

Vişne Yetiştiriciliği için Hangi Vişne Çeşitleri Tercih Edilmeli? 

Kütahya tarım il müdürlüğünün hazırladığı vişne yetiştiriciliği belgesine göre, kiraz ile kıyaslandığında dünyada ve ülkemizde vişne çeşidi sayısı oldukça azdır. Önerilen iki vişne türü ile vişne yetiştiriciliği yapılıyor. Montmorency ve Kütahya vişneleri, verimli ve lezzetli ürünleriyle çiftçilerimizin tercihi oluyor. 

Montmorency vişnesi yetiştiriciliği 

Avrupa ve Amerika’da oldukça yaygın olan bu vişne türü, uzun saplı, kısa saplı, sarkık dallı ve Sauringy Montmorency olmak üzere dört farklı çeşit sunuyor. En fazla yetiştirilen ise kısa saplı Montmorency vişnesi oluyor. Meyvesi yuvarlak, sap ve uç kısımları hafifçe basık, orta kısmı şişkin ve sap çukuru derin olan bu vişnelerin, kabuğu düz, kırmızı renklerinde, üzeri benekli, yumuşak görülüyor. Meyve eti genellikle sarımsı pembe veya kırmızımsı, mayhoş olmasıyla ayırt ediliyor. Yüksek kaliteli bu vişnelerin suyu ile pembe çıkıyor. Bu türün en önemli özelliklerinden biri ise hiç meyve çatlaması yapmaması ve yüksek verim vermesi. 

Kütahya vişnesi yetiştiriciliği 

Ülkemizde en çok vişne yetiştiriciliği bu tür üzerinden yapılıyor. Meyvesi yuvarlakça, kalp şekline benzeyen ve uç tarafı küt olan vişneler, parlak koyu kırmızı renklere sahip oluyor. Mayhoş, sulu ve aromalı bu meyvelerde de çatlamaya rastlanmıyor. 

Diğer vişne çeşitleri arasında katırlı vişnesi, macar vişnesi, English morello vişnesi ve Heimanns Rubin vişnesi sayılabiliyor. 

Vişne Yetiştiriciliği için İklim İsteği Nasıldır? 

Ilıman iklim meyvesi olan vişneler, yazları serin, oransal nemi yüksek yerlerde daha kaliteli ürün veriyor. Yüksek ve çok düşük sıcaklıklardan hoşlanmayan bitkinin gelişiminde yavaşlama görülüyor ancak yine de dayanıklılık gösteriyor. Bunun yanında, su sıkıntısı da meyve kalitesini olumsuz etkiliyor. Hatta su sıkıntısı olan yerlerde, bazı çeşitlerde ikizlenme göze çarpıyor. Bu da pazar değerini olumsuz etkiliyor. 
 

Milli Eğitim Bakanlığı kaynaklarına göre, vişne yetiştiriciliği yaparken donlardan korunmak önem arz ediyor. Don derinliğinin fazla işlediği topraklarda, köklerin donması, dal birleşme noktalarının zarar görmesi, çiçek gözlerinin donması, gövdenin yanması ve yarılması ana iklim sorunlarını oluşturuyor. Çiçek tomurcukları genellikle -2,-4 dereceye kadar dayanırken, açmış çiçekler -2 derecede donuyor. Ayrıca vişnelerin odunsu bölümleri -40 dereceye kadar dayanıklılık gösterebiliyor. Vişne, ilkbaharda biraz geç çiçeklendiği için ilkbahar donlarından zarar görme ihtimali düşük. Ancak doğrudan kök donması gibi sorunlara karşı tedbirin elden bırakılmaması gerekiyor. 

Vişne meyvesi, 400 mm’den daha fazla yağış alan yerlerde rahatlıkla yetiştirilebiliyor. Ancak yağış miktarından ziyade yağışın dağılımı da önem taşıyor. Zira, dağılım düzenli olmadığında sulama yapılması gerekiyor. Ayrıca, kalite unsurlarının gelişim gösterdiği zaman dilimi, ülkemizde genellikle yağışsız zamanlara denk geliyor. Bu da sulama ihtiyacını artırıyor. Nasıl az nem sorunsa, nemin çok olması da vişneler için zarar nedeni sayılıyor. Çiçeklenme sürecinde yağan yağmurlar meyve tutumunu azaltıyor. 

Vişne Yetiştiriciliği için Toprak İsteği Nasıldır? 

Toprak açısından oldukça toleranslı olan vişneler, kumlu, kuru ve kireçli topraklarda yetiştirilebiliyor. Ayrıca, idris anacının kullanıldığı yerlerde, vişnenin kuraklık dayanımı da artış gösteriyor. Bunun yanında, iyi işlenmiş, drene edilmiş, derin, organik açıdan zengin ve havalanmış, yaz boyu sulanabilen topraklar da vişne yetiştiriciliği için uygun görülüyor. Bu alanlarda ağaçlar zamklanmıyor, meyveler kaliteli çıkıyor. 

Kumlu topraklarda besin az olduğu ve su tutumu düşük bulunduğundan, vişne yetiştiriciliği için en iyi alternatif değiller. Benzer şekilde, ağır topraklar, geçirgen olmadığı ve havalanmadığı için zorluk yaratıyor. Tınlı topraklarda ise derinliğin bir metreden fazla olması şart koşuluyor. Vişne ağaçlarının kökleri uzun süre su içinde kalmaya dayanıklı olmadığı için, geçirgenliği iyi olmayan topraklarda vişne yetiştiriciliği yapmak uygun değil. 

Elbette taban suyu seviyesinin yükselmesi de köklere zarar veriyor. Bu durum yüzeysel kök sorununu açığa çıkarıyor. Bu da donma ve kuraklık riskini artırıyor. Yüzeysel köke sahip olan vişnelerin daha küçük meyve verdiğini, dallarının seyrekleştiğini, meyve etinin azaldığını, ağacın zayıfladığını görebilirsiniz. 

Vişne Yetiştiriciliği için Bahçe Seçimi Nasıl Olmalıdır? 

Yeni ve düzenli bir bahçe tesisi ile vişne yetiştiriciliği yapmak isteyenlerdenseniz, bahçe seçimi için şu noktalara dikkat etmelisiniz: 

• Donlardan ari alanlar tercih etmeli, örneğin kuzey rüzgarlarına açık olan arazileri seçmemelisiniz. 
• Vişne yüksek rakımı sever. Bu alanlara yönelebilirsiniz. 
• İyi hava akımı olan, drenajı iyi arazileri tercih etmelisiniz. 
• Güneye meyilli araziler, ilkbahar tomurcuk gelişimini hızlandırıyor. 

Bu bilgiler ışığında vişne bahçesi tesisi yapacağınız alanları bulabilirsiniz. 

Vişne Yetiştiriciliğinde Gübreleme Nasıl Olmalıdır? 

Tıpkı kiraz yetiştiriciliği için olduğu gibi vişne yetiştirmek için de, dekara 2-3 ton yanmış çiftlik gübresi vermelisiniz. Bunu iki yılda bir tekrarlayarak ağaçların gelişmesine katkı sunabilirsiniz. Dikimin ardından ilk yıllarda çok kuvvetli gübreleme doğru değil, bu durumda meyve teşekkülü gecikebileceğinden bilinçli gübreleme yapmalısınız. Toprak analizleri neticesinde inorganik gübre uygulamalarına yönelebilirsiniz. 

Kütahya tarım il müdürlüğü belgesine göre, vişne bahçelerinde ilk devrede yanmış çiftlik gübresi ile beraber dekara 13-15 kilogram kadar DAP gübre veriliyor. Üst gübre olarak ise dekar başına 1.4-1.7 kg civarında amonyum sülfat gübresi tatbik ediliyor.